Kamienica znajdująca się pod obecnym adresem Al. Solidarności 53 została wybudowana w stylu modernistycznym w latach 1935-1936, według projektu Józefa Steinberga, absolwenta Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
Budynek po latach zaniedbań przeszedł remont, nie przywrócono jednak budynkowi pierwotnej urody. Pasy klinkierowych płytek nie zostały oczyszczone, lecz pokryte farbą w intensywnym żółtym kolorze. Płytki klinkieru licujące elewację do wysokości pierwszego piętra zamalowano farbą szarą.
Wysoką klasę projektu możemy zobaczyć po wejściu do budynku, oraz klatkach schodowych. Do wykończenia holu i klatki schodowej użyto modnego w latach 30. lastrika w różnych barwach, które tworzą ciekawe kompozycje. Starannie dopracowano również dwuskrzydłowe drzwi prowadzące do mieszkań. Przy niektórych zachowały się jeszcze oryginalne detale.
W czasie wojny niemal w całości dom przejęli Niemcy – tylko parę mieszkań pozostało w rękach polskich. W tym mieszkanie dozorcy, Biczyka, który ukrywał u siebie w czasie okupacji rodziny żydowskie, między innymi siostrzenice samego architekta (zostały wyprowadzone z getta). Rodzina Biczyków została odznaczona medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów.
Cytat z „Ostańce” tom 3:
„Pewnego dnia pojawiły się tu dwie panie z kamerą, mówiły trochę po polsku, trochę po angielsku. Filmowały wszystko: elewację, podwórko, klatki schodowe – opowiada Joanna Mazurek, która mieszka w domu przy dzisiejszej ulicy „Solidarności” 53 od urodzenia. – Syn zawołał mnie wówczas, mówiąc, że chcą wejść do sutereny, w której dawniej mieszkały. Miałam do niej klucze. Okazało się, że przyjechały ze Stanów i przyszły obejrzeć miejsce, w którym ukrywały się podczas wojny. Opowiadały z wielkim wzruszeniem. Jedna z pań to Alicja Weinsberg, druga – jej młodsza siostra Zofia Winston. Mówiły, że dom zaprojektował brat ich mamy Małki Steinberg. W czasie okupacji ukrywały się w mieszkaniu dozorcy Józefa Biczyka u jego żony Heleny.”
Wojennych wspomnień Alicji Weinsberg i Zofii Winston można posłuchać w Muzeum Warszawskiej Pragi. Ich historia jest również opisana w tomie 3 publikacji „Ostańce”.
Tuż po wojnie mieszkał tu Edward Osóbka-Morawski, premier Rządu Tymczasowego.
Źródła:
– „Ostańce kamienice warszawskie i ich mieszkańcy” tom trzeci Magdalena Stopa, Jan Brykczyński
– „Tajemnicze Miasto Spacery po Warszawie Praga Północ” Michał Szymański
– https://www.twoja-praga.pl/praga/ulice/6837.html
Dodaj komentarz