Kamienica została wzniesiona w latach 1910-1913. Została przerobiona w latach 20. (zadanie powierzono dobremu architektowi – sądząc po elewacji mógł to być H. J. Gay) na potrzeby żeńskiej III Miejskiej Szkoły Rękodzielniczej (podczas okupacji „Handwekerschule für Frauenberufe”), w której panny uczyły się krawiectwa i bieliźniarstwa. Szkoła, pod zmienioną nazwą – Państwowa Szkoła Zawodowa Specjalna, działała jeszcze wiele lat po wojnie, aż w 1984 r. gmach został przekazany Polskiemu Związkowi Głuchych w użytkowanie wieczyste.
12 listopada 1990 roku kamienica wraz z oficynami została wpisana do rejestru zabytków.
Podczas remontu w 1993 r. niemal całkowicie odrestaurowano zniszczony wystrój fasady.
Źródła:
- „Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy” Jarosław Zieliński tom 1
- „Korzenie Miasta” Tom III Praga Jerzy Kasprzycki
- „Tajemnicze Miasto Spacery po Warszawie Praga Północ” Michał Szymański
- https://www.twoja-praga.pl/praga/ulice/2603.html
Dodaj komentarz