Stalowa 11 jest wyjątkowo niepozorna z zewnątrz. Przyznam, że nie zwróciłam na nią uwagi przez dłuższy czas. Za zaproszenie do odwiedzenia kamienicy dziękuję jednemu z mieszkańców 🙂 Kamienica muszę przyznać bardzo miło mnie zaskoczyła. N frontowej (reprezentacyjnej) klatce schodowej zachowane zostały polichromie na każdym piętrze i półpiętrze o jednakowym wzorze, ale według mnie bardzo eleganckim i urokliwym. Na parterze znajduje się piec kaflowy, który ogrzewał dawniej klatkę schodową. Barierki na frontowej klatce schodowej są kute, u góry zwieńczone girlandą z kwiatami. W dużej liczbie mieszkań zachowane są oryginalne drzwi drewniane.
Na środku podwórza znajduje się wygrodzony trawniczek z figurą Matki Boskiej z Lourdes w niebieskim płaszczu i białej sukni, która stoi na postumencie wykonanym z kamieni.
Udało mi się również odwiedzić klatkę schodową po lewej stronie podwórza. Jej układ bardzo mnie zaskoczył. Nie spotkałam się jeszcze na Pradze z takim układem klatki schodowej. Z półpięter schody odchodzą na obie strony. Klatka schodowa jest drewniana z drewnianymi tralkami, na policzkach (z boku) schodów znajdują się rozety przypominające kwiaty.
Byłam również w klatce schodowej na wprost bramy wjazdowej. Klatka schodowa jest prosta, często spotykana w oficynach kamienic. Tu również powtarza się wzór rozety/kwiatu na policzku schodów.
Parcela została sprzedana w styczniu 1897 r. Tomaszowi Mazurowi, a w 1898 r. wydzielona do osobnej hipoteki. Oficyna poprzeczna o czterech kondygnacjach została wzniesiona najprawdopodobniej w 1899 r., być może według projektu Teofila Lembke, który naniósł ją na plan zabudowy tej i przyległej działki. Zapewne z tego samego czasu pochodziła drewniana zachodnia oficyna boczna, niepowiązana z poprzednio wymienioną, dochodząca krótkim skrzydłem poprzecznym do ulicy. W grudniu 1911 r. nieruchomość zakupiło małż. Henryk i Maria Kobylańscy. W kwietniu 1912 r. został zatwierdzony projekt czteropiętrowej kamienicy z parą oficyn bocznych, którą ukończono u schyłku roku. W 1933 r. spadek po matce objęła Maria Magdalena Kobylańska. Zabudowa posesji przetrwała drugą wojnę światową, po której została upaństwowiona. Podczas przeprowadzonego w nieustalonym czasie remontu dom frontowy został pozbawiony całego wystroju fasady.
Na Stalowej 11 działała Spółdzielnia Krajowa Kolejarzy.
Kamienica przy Stalowej 11 jest ujęta w gminnej ewidencji zabytków.
*Źródła informacji o historii kamienicy:
– materiały od Jarosława Zielińskiego
– http://www.twoja-praga.pl/praga/ulice/5213.html
– „Ulice Nowej Pragi” Michał Pilich
Dodaj komentarz