Na jednej ze ścian na podwórzu kamienicy przy ul. Targowej 38 do niedawna można było zobaczyć fragmenty malowideł z dawnej sali modlitw (lub kuczki). Malowidło znajdowało się na ścianie kamienicy nr 36.
Przy okazji niedawnego remontu sąsiedniej kamienicy pod numerem 40 oraz łączonego podwórza, ślady malowidła niestety zniknęły. Żałuję, że nie posiadam lepszych zdjęć, ale z drugiej strony cieszę się, że mam chociaż takie.
Dom modlitwy pod tym adresem widnieje w spisie żydowskich domów modlitw z 1910r. Na Planie Lindleya z 1905 r. w miejscu, w którym pozostały fragmenty malowideł zaznaczono odrębny budynek murowany o wymiarach 5×5,5 m. Rysunek jest jednak przekreślony co może oznaczać, że obiekt ten został wówczas rozebrany. Na planie miasta z 1925 r. w tym samym miejscu zaznaczono budynek drewniany o wymiarach około 6×6 m. Zachowane malowidła mogły stanowić dekorację umownej ściany wschodniej, w rzeczywistości zaś południowo-wschodniej. Mogła to być również kuczka, a dom modlitwy mógł mieścić się w innej części posesji.
Znalazłam również informacje, że Towarzystwo Przyjaciół Warszawy starało się o ratowanie tego zabytku. Jak czas pokazał bezskutecznie. Dziś ściana ta jest świeżo pomalowana, a po pozostałościach malowideł nie ma już śladu.
Historia opracowana na podstawie książki: „Nie masz bożnicy powszechnej” Eleonory Bergman
Dodaj komentarz