Kamienica przy ul. Środkowej 25 w rejestrze zabytków

wpis w: Praskie kamienice | 2

W dniu dzisiejszym Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków ogłosił na swojej stronie informację o wpisaniu kamienicy przy ul. Środkowej 25 do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego: https://www.mwkz.pl/archiwum-aktualnosci-lista/1373-kamienica-przy-ul-rodkowej-25-wpisana-do-rejestru-zabytkow

W sierpniu 2019 r. stowarzyszenie Na Pradze złożyło wniosek do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o objęcie ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego kamienicy przy ul. Środkowej 25.

Kamienica przy ul. Środkowej 25 została wzniesiona w latach 1911-1912 (data budowy zaznaczona na elewacji) dla Antoniego Rudnickiego. Pan Rudnicki w początkach XX stulecia handlował wyrobami żelaznymi przy Konopackiej 14, tam także prowadził pracownię. Rudnicki zakupił posesję przy Środkowej od małżonków Papińskich. Papińscy w roku 1900 zakupili tę parcelę od Gizińskich. W początkach XX wieku posesja była zabudowana drewnianym budynkiem frontowym oraz szeregiem mniejszych, również drewnianych budynków, umiejscowionych na tyłach działki.

Z 1897 r. pochodzi informacja o dwuklasowej szkole żeńskiej Wandy Gizińskiej. Nieruchomość ta należała do pani Wandy co najmniej od roku 1891. Jednakże taryfa ulic i posesji na rok 1900 nie wymienia jej już jako właścicielki. Przestała także funkcjonować szkoła.

Po wybudowaniu kamienicy na parterze rozpoczął działalność sklep spożywczy żony właściciela – pani Rudnickiej; po sąsiedzku działał zaś magiel Felicji Wieczorek. Mieszkania otrzymały zróżnicowany standard. W tańszych, w oficynie, mieszkali przed wojną stolarz Franciszek Żelazo, mieszkający na posesji już wcześniej blacharz Piotr Kukliński czy akuszerka Władysława Orzechowska. W domu frontowym, gdzie mieszkania były droższe i większe, mieszkał rewident Ksawery Rosochnacki, urzędnik Antoni Stroński czy lekarka Helena Pokrzywińska.

Od Rudnickiego kamienice odkupił Stanisław ks. Radziwiłł, od lipca 1919 adiutant Marszałka Piłsudskiego. Zginął on w roku 1920, podczas walk z bolszewikami – jego spadkobiercy w latach trzydziestych odsprzedali kamienice Helenie Pokrzywińskiej i małż. Domańskim.

Zdjęcie wykonane w 2016 r.
Zdjęcie wykonane w 2016 r.

Elewację ozdobiono dodatkowo skromnym detalem i zróżnicowaną fakturą tynku; niegdyś była ona dwubarwna, co dziś jest słabo widoczne. Podczas wojny kamienica nie ucierpiała. W późniejszym okresie zerwano balkony z ozdobnymi balustradami. Wrota bramy utraciły jedno z ozdobnych skrzydeł. Klatki schodowe są bardzo zdewastowane jednak zachowało się do dziś dużo oryginalnych detali. Fasada posiada niemal kompletny wystrój.

Zdjęcie wykonane w 2016 r.

Pod tym adresem znajdują się dwie kapliczki: figura Matki Boskiej Łaskawej – patronki Pragi w niszy w elewacji, oraz kapliczka skrzynkowa z figurą Matki Boskiej na ścianie oficyny bocznej w podwórzu.

Na uwagę zasługują również resztki dekoracji malarskiej, które uwidaczniają się spod łuszczącej się farby w przejeździe bramnym. Posiadają one niemal identyczne dekoracje jakie znajdują się w kamienicy przy ul. Stalowej 41 (również są to motywy kwiatowe i geometryczne), co może wskazywać, że wykonała je ta sama osoba, może ma to związek z tym, że w pewnym okresie Domański był właścicielem obydwu kamienic?

Bardzo ciekawa historia jest związana z drewnianą skrzynką na listę lokatorów, która pierwotnie wisiała w bramie kamienicy. Stała się ona bowiem dziełem sztuki. Znajdowała się ona w domu od czasu jego budowy. W okresie powojennym ulegała stopniowej dewastacji. Niszczejącą pamiątkę zdjął mieszkający tu wtedy artysta, pan Mariusz Łukasik. Odnowił ją w taki sposób, że stała się od tej pory autorskim dziełem sztuki, zatytułowanym „Lista lokatorów”. W tej formie była prezentowana na wystawach sztuki współczesnej w kraju i zagranicą. „Lista lokatorów” znajduje się podobno w prywatnych zbiorach autora. Zachował się na niej napis po polsku i po rosyjsku, który informuje, że jest to spis lokatorów domu nr 25 z ulicy Środkowej, z XIV cyrkułu. Jest też 48 ponumerowanych miejsc na karteczki z nazwiskami i imionami.

W dniu 29 maja 2020 decyzją nr 41/2020 Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, w odpowiedzi na złożony wniosek stowarzyszenia Na Pradze i po przeprowadzeniu oględzin terenowych, wpisał do rejestru zabytków przedmiotowy obiekt.

Mamy nadzieję, że wpis do rejestru zabytków będzie miał przełożenie na realną opiekę nad obiektem i kamienica doczeka się z czasem remontu.

Źródła:

2 Responses

  1. Arbuz

    Ooo to super mogę zapomnieć o naprawie podłogi, która się zapada , ciepłej wodzie i ogrzewaniu ? Nie no super naprawdę 🙂

    • admin

      W teorii ochrona konserwatorska powinna oznaczać ochronę realną tzn odpowiednio wykonany remont z zachowaniem elementów zabytkowych, wpis nie wyklucza wykonania na przykład podłączenia ciepłej wody czy ogrzewania. Remont wręcz powinien się odbyć tak na prawdę jak najszybciej ze względu na zły stan kamienicy. Jednak jak to wygląda w praktyce niestety wiemy doskonale 🙁

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *